مبحث اول - در احکام بيع ماده ۳۳۸:بيع عبارت است از تملیک عين به عوض معلوم. ماده ۳۳۹:پس از توافق بايع و مشتري در مبيع و قيمت آن، عقد بيع به ايجاب و قبول واقع مي‌شود. ممکن است بيع به داد و ستد نيز واقع گردد. ماده ۳۴۰:در ايجاب و قبول، الفاظ و عبارات بايد صريح در معني بيع باشد. ماده ۳۴۱: بیع ممکن است مطلق باشد يا مشروط و نيز ممکن است که براي تسليم تمام يا قسمتي از مبيع يا براي تأديه‌ي تمام يا قسمتي از ثمن، اجلي قرار داده شود. ماده ۳۴۲:مقدار و جنس و وصف مبيع بايد معلوم باشد و تعيينمقدار آن به وزن يا کيل يا عدد يا ذرع يا مساحت يا مشاهده، تابع عرف بلد است. ماده ۳۴۳:اگر مبيع به شرط مقدار معين فروخته شود بيع واقع مي‌شود اگر چه هنوز مبیع شمرده نشده يا کيل يا ذرع نشده باشد. ماده ۳۴۴:اگر در عقد بیع، شرطي ذکر نشده يا براي تسليم مبيع يا اقيمت، موعدي معين نگشته باشد بیع، قطعي و ثمن، حال محسوب است مگر اين که بر حسب عرف و عادت محل يا عرف و عادت تجارت در معاملات تجارتي وجود شرط يا موعدي معهود باشد اگر چه در قرارداد بيع ذکري نشده باشد.
