ماده ۴۶۸:در اجاره‌ي اشيا، مدت اجاره بايد معين شود و الا اجاره باطل است. ماده ۴۶۹:مدت اجاره از روزي شروع مي‌شود که بين طرفين مقرر شده و اگر در عقد اجاره، ابتداي مدت ذکر نشده باشد از وقت عقد محسوب است. ماده ۴۷۰:در صحت اجاره، قدرت بر تسليم عين مستاجراشرط است. ماده ۴۷۱:براي صحت اجاره بايد انتفاع از عين مستاجره با بقاي اصل آن ممکن باشد. ماده ۴۷۲:عين مستأجره بايد معين باشد و اجاره عين مجهول يا مردد باطل است. ماده ۴۷۳:لازم نيست که موجر، مالک عين مستاجره باشد ولي بايدمالک منافع آن باشد. ماده ۴۷۴:مستأجر مي‌تواند عين مستأجره را به ديگري اجاره دهد مگر اين که در عقد اجاره خلاف آن شرط شده باشد. ماده ۴۷۵:اجاره‌ي مال مشاع، جايز است ليکن تسليم عين مستأجره موقوف است به اذن شريک. ماده ۴۷۶:موجر بايد عين مستاجره را تسليم مستأجر کند و در صورت امتناع، موجر اجبار مي‌شود و در صورت تعذر اجبار، مستأجر خيار فسخ دارد. ماده ۴۷۷:موجر بايد عين مستأجره را در حالتي تسليم نمايد که مستأجر بتواند استفاده‌ي مطلوبه را بکند. ماده ۴۷۸:هر گاه معلوم شود عين مستأجره در حال اجاره معيوب بوده، مستأجر مي‌تواند اجاره را فسخ کند يا به همان نحوي که بوده است اجاره را با تمام اجرت قبول کند ولي اگر موجر رفع عيب کند به نحوي که به مستأجر ضرري نرسد مستاجره حق فسخ ندارد. ماده ۴۷۹:عيبي که موجب فسخ اجاره مي‌شود عيبي است که موجب نقصان منفعت يا صعوبت در انتفاع باشد. ماده ۴۸۰:عيبي که بعد ازعقد و قبل از قبض منفعت، در عين مستاجره حادث شود موجب خيار است واگرعيب دراثناي مدت اجاره حادث شود نسبت به بقيه‌ي مدت، خيار ثابت است. ماده ۴۸۱:هر گاه عين مستأجره به واسطه‌ي عيب از قابليت انتفاع خارج شده و نتوان رفع عيب نمود اجاره باطل مي‌شود. ماده ۴۸۲:اگر مورد اجاره عين کلي باشد و فردي که موجر داده معيوب در آيد مستاجر حق فسخ ندارد و مي‌تواند موجر را مجبور به تبديل آن نمايد و اگر تبديل آن ممکن نباشد حق فسخ خواهد داشت. ماده ۴۸۳:اگر در مدت اجاره، عين مستاجره به واسطه‌ي حادثه، کلاً يا بعضاً تلف شود اجاره از زمان تلف نسبت به مقدار تلف‌شده منفسخ مي‌شود و در صورت تلف بعض آن، مستاجر حق دارد اجاره را نسبت به بقيه فسخ کند يا فقط مطالبه‌ي تقليل نسبي مال‌الاجاره نمايد. ماده ۴۸۴:موجر نمي‌تواند در مدت اجاره، در عين مستأجره تغييري دهد که منافي مقصود مستأجر از استيجار باشد. ماده ۴۸۵:اگر در مدت اجاره، در عين مستأجره تعميراتي لازم آيد که تأخير در آن موجب ضرر موجر باشد مستاجر نمي‌تواند مانع تعميرات مزبوره گردد اگر چه در مدت تمام يا قسمتي از زمان تعمير نتواند از عين مستاجره کلاً يا بعضاً استفاده نمايد. در اين صورت حق فسخ اجاره را خواهد داشت. ماده ۴۸۶:تعميرات و کليه‌ي مخارجي که در عين مستأجره براي امکان انتفاع از آن لازم است به عهده‌ي مالک است مگر آن که شرط خلاف شده يا عرف بلد بر خلاف آن جاري باشد و همچنين است آلات و ادواتي که براي امکان انتفاع از عين مستأجره لازم مي‌باشد. ماده ۴۸۷:هر گاه مستأجر نسبت به عين مستأجره تعدي يا تفريط نمايد و موجر قادر بر منع آن نباشد موجر حق فسخ دارد. ماده ۴۸۸:اگر شخص ثالثي بدون ادعاي حقي در عين مستأجره يا منافع آن، مزاحم مستأجر گردد در صورتي که قبل از قبض باشد مستأجر حق فسخ دارد و اگر فسخ ننمود مي‌تواند براي رفع مزاحمت و مطالبه‌ي اجرت‌المثل به خود مزاحم رجوع کند و اگرمزاحمت بعد از قبض واقع شود حق فسخ ندارد و فقط مي‌تواند به مزاحم رجوع کند. ماده ۴۸۹:اگر شخصي که مزاحمت مي‌نمايد مدعي حق نسبت به عين مستاجره يا منافع آن باشد مزاحم نمي‌تواند عين مزبور را از يد مستأجر آن تزاع نمايد مگر بعد از اثبات حق با طرفيت مالک و مستأجر هر دو. ماده ۴۹۰: مستأجر بايد: اولاً-در استعمال عين مستأجره به نحو متعارف رفتار کرده و تعدي يا تفريط نکند. ثانياً- عين مستاجره را براي همان مصرفي که در اجاره مقرر شده و در صورت عدم تعيين در منافع مقصوده که از اوضاع و احوال استنباط مي‌شود استعمال نمايد. ثالثاً-مال‌الاجاره را در مواعدي که بين طرفين مقرر است تأديه کند و در صورت عدم تعيين موعد، نقداً بايد بپردازد. ماده ۴۹۱:اگر منفعتي که در اجاره تعيين شده است به خصوصيت آن، منظور نبوده مستأجر مي‌تواند استفاده منفعتي کند که از حيث ضرر، مساوي يا کمتر از منفعت معينه باشد. ماده ۴۹۲:اگر مستأجر، عين مستاجره را در غير موردي که در اجاره ذکر شده باشد يا از اوضاع و احوال استنباط مي‌شود استعمال کند و منع آن ممکن نباشد موجر حق فسخ اجاره را خواهد داشت. ماده ۴۹۳:مستأجر نسبت به عين مستاجره ضامن نيست به اين معني که اگر عين مستأجره بدون تفريط يا تعدي او کلاً يا بعضاً تلف شود مسئول نخواهد بود ولي اگر مستأجر تفريط يا تعدي نمايد ضامن است اگر چه نقص در نتيجه‌ي تفريط يا تعدي حاصل نشده باشد. ماده ۴۹۴:عقد اجاره به محض انقضاي مدت برطرف مي‌شود و اگر پس از انقضاي آن، مستأجر، عين مستأجره را بدون اذن مالک مدتي در تصرف خود نگاه دارد موجر براي مدت مزبور مستحق اجرت‌المثل خواهد بود اگر چه مستأجر استيفاي منفعت نکرده باشد و اگر با اجازه‌ي مالک در تصرف نگاه دارد وقتي بايد اجرت‌المثل بدهد که استيفاي منفعت کرده باشد مگر اين که مالک اجازه داده باشدکه مجاناً استفاده نمايد. ماده ۴۹۵:اگر براي مال‌الاجاره، ضامني داده شده باشد ضامن مسئول اجرت‌المثل مذکور در ماده‌ي فوق نخواهد بود. ماده ۴۹۶: عقد اجاره به واسطه‌ي تلف شدن عين مستأجره از تاريخ تلف، باطل مي‌شود و نسبت به تخلف از شرايطي که بين موجر و مستاجر مقرر است خيار فسخ از تاريخ تخلف ثابت مي‌گردد. ماده ۴۹۷:عقد اجاره به واسطه‌ي فوت موجر يا مستأجر باطل نمي‌شود ليکن اگر موجر فقط براي مدت عمر خود مالک منافع عين مستأجره بوده است اجاره به فوت موجر باطل مي‌شود و اگر شرط مباشرت مستاجر شده باشد به فوت مستأجر باطل مي‌گردد. ماده ۴۹۸:اگر عين مستأجره به ديگري منتقل شود اجاره به حال خود باقي است مگر اين که موجر حق فسخ در صورت نقل را براي خود شرط کرده باشد. ماده ۴۹۹: هر گاه متولي با ملاحظه‌ي صرفه‌ي وقف، مال موقوفه را اجاره دهد اجاره به فوت او باطل نمي‌گردد.
