ماده ۳ ـقسمتهایی از ساختمان و اراضی و متعلقات آنها که به‌طور مستقیم و یا غیر مستقیم مورد استفاده تمام شرکاء می‌باشدقسمتهای مشترک محسوب می‌گردد و نمی‌توان حق انحصاری برآنها قایل شد. تبصره ـگذاردن میز و صندلی و هر نوع اشیای دیگر وهمچنین نگاهداری حیوانات در قسمتهای مشترک ممنوع است. قسمتهای مشترک در ملکیت مشاع تمام شرکای ملک است، هرچند که در قسمتهای اختصاصی واقع شده باشد و یا از آن قسمتهاعبور نماید. ماده ۴ ـقسمتهای مشترک مذکور در ماده ۲ قانون تملک آپارتمانها عبارت است از: الف ـزمین زیربنا خواه متصل به بنا باشد یا بنا بوسیله پایه روی‌آن قرار گرفته باشد. ب ـتأسیسات قسمتهای مشترک از قبیل چاه آب و پمپ، منبع‌آب، مرکز حرارت و تهویه، رختشویخانه، تابلوهای برِ، کنتورها، تلفن مرکزی، انبار عمومی ساختمان، اتاق سرایدار در هر قسمت بناکه واقع باشد، دستگاه آسانسور و محل آن، چاه‌های فاضلاب، لوله‌ها از قبیل (لوله‌های فاضلاب، آب، برِق، تلفن ، حرارت مرکزی، تهویه مطبوع، گاز، نفت، هواکش‌ها، لوله‌های بخاری) گذرگاههای‌زباله و محل جمع‌آوری آن و غیره. پ ـاسکلت ساختمان. تبصره ـجدارهای فاصل‌بین قسمتهای‌اختصاصی، مشترک بین‌آن قسمتها است. مشروط بر اینکه جزء اسکلت ساختمان نباشد. ت ـدرها و پنجره‌ها ـ راهروها ـ پله‌ها ـ پاگردها ـ که خارج ازقسمتهای اختصاصی قرار گرفته‌اند. ث ـتأسیسات مربوط به راه پله از قبیل وسایل تأمین‌کننده روشنایی، تلفن و وسایل اخبار و همچنین تأسیسات مربوط به آنهابه استثنای تلفن‌های اختصاصی، شیرهای آتش‌نشانی، آسانسور ومحل آن، محل اختتام پله و ورود به بام و پله‌های ایمنی. ج ـبام و کلیه تأسیساتی که برای استفاده عموم شرکاء و یا حفظ بنا در آن احداث گردیده است. ح ـنمای خارجی ساختمان. خ ـمحوطه ساختمان، باغ‌ها و پارکها که جنبه استفاده عمومی‌دارد و در سند اختصاصی نیز ثبت نشده باشد.
بانک قوانین